سختی برینل:

عددی است  که از تقسیم مقدار نیرو بر مساحت منحنی به جا مانده از نیرو محاسبه می شود. که فرض می شود کروی بوده و اندازه گوی اعمال نیرو می باشد.

D: قطر گوی (mm)

F: نیروی اعمالی (N)

d: قطر متوسط جای ایجاد شده روی قطعه (mm)

گوی تنگستن کاربید جهت اندازه­گیری موادی استفاده می شود که مقدار سختی برینل آنها از 650 بیشتر نشود.

ویژگی های دستگاه :

• باید به گونه­ای اشد که هیچ نیروی غیر عمودی از طرف گوی به قطعه وارد نشود.
• نیرو باید بدون ضربه و به آرامی به قطعه اعمال شود.
• اعمال نیرو باید به گونه ای باشد که از وارد کردن نیروی اینرسی جلوگیری شود.

گوی­های برینل:

• قطر استاندارد گوی برینل 10 میلیمتر با دقت 0.005mm است.
• گوی باید کاملا صیقلی باشد.
• تنگستن کاربید باید دارای حداقل سختی 1500 HV10 باشد.
• ترکیب شیمیایی گوی تنگستن کاربید:

Tungsten Carbide (WC)           Balance

Cobalt (Co)                                  5-7%

Total other Carbides                  20% max

وسیله اندازه گیری قطر:

یک میکرومتر میکروسکوپی با دقت اندازه گیری 0.1 mm

قطعه نمونه:

ابعاد خاصی جهت تست در استاندارد وجود ندارد، فقط باید شرایط زیر ایجاد شود:

          *ضخامت قطعه باید به اندازه ای باشد که تحت نیروی اعمالی دچار تغییر شکل نشود.

          *سطح قطعه نمونه باید کاملا صاف و تمیز بوده تا بتوان قطر حفره را اندازه گیری کرد.

شرح آزمایش:

عموما نیروی اعمالی در استاندارد آزمایش برنیل: 500KgF  &   1500KgF   &   3000KgF

پیشنهاد می شود که نیرو به اندازه ای باشد که حفره ایجاد شده بین 24 تا 60 درصد گوی باشد. حد پایین جهت جلوگیری از آسیب دیدن گوی می باشد و حد بالا جهت جلوگیری از هم اندازه شدن قطر حفره با قطر گوی است.

زمان اعمال نیرو باید بین 10-15 ثانیه باشد.

زاویه اعمال نیرو و سطح باید 90±2° باشد.

اندازه گیری حفره:

قطر حفره را در دو زاویه راستگرد اندازه گیری کرده و مقدار متوسط آنها را گزارش می دهند.

عدد سختی Rockwell  (HR)

مقدار تغییر خالص در عمق حفره ایجاد شده هنگام افزایش نیرو از یک نیروی اولیه به نیروی ثانویه و سپس برگشت به نیروی اولیه.

ایندنتر(Indenter) تست راکول یک مخروط ناقص از جنس الماس اسکرابر و ایندنتر گوی (استیل یا تنگستن کاربید) با قطرهای مختلف است.

عدد سختی راکول عموما با نمادی معرفی می شود که مقدار نیرو و ایندنتر را مشخص می کند. زمانی که از گوی با جنس استیل استفاده شود از حرف s و وقتی از گوی با جنس تنگستن کاربید استفاده شود از حرف w استفاده می شود.