پل قوسی نوعی پل است که در قسمت انتهایی دارای تکیه‌گاه‌هایی به شکل قوس منحنی است. پل قوسی، وزن خود پل و بارهای وارده به آن را به صورت نیروی افقی )که توسط تکیه‌گاه‌ها مهار شده‌اند( منتقل می‌کند. در پل‌های قوسی غالباً نیروهای عمودی، ممان‌های خمشی و نیروهای برشی وجود ندارند. با توجه به اصول مقاومت مصالح، شعاع قوس وابعاد این پلها را طوری انتخاب می کنند که بارهای قائم وارده تبدیل به یک نیروی فشاری در امتداد قوس شود. بنابراین در مناطقی با کیفیت خاک مناسب، می توان دهانه های بزرگ ( تا حدود500 متر) را با پلهای قوسی طی نمود.